טראַקינג אַ בוך און רעסקיוינג אָדער ריבילדינג אַ גאַנץ ביבליאָטעק איז אַ פאַנטאַסטיש פּאַסירונג. אונדזער איצטיקע זאַמלונג איז קאַמפּרייזד פון די ביבליאָטעק פון 52 קאַנוואַנץ פון נייַן רעליגיעז אָרדערס, און זיי קאַנסטאַטוט אַ קליין אָבער באַטייטיק טייל פון די גאַנץ וואָס די נאַשאַנאַל אינסטיטוט פון אַנטהראָפּאָלאָגי און געשיכטע איז געהאלטן.
די אָנהייב פון די קאַנוואַנט ביבליאָטעק איז געווען רעכט צו דער פאַרלאַנג פון די ערשטע פראַנסיסקאַנס צו געבן העכער געבורט צו די נייטיווז, ווי געזונט ווי צו פאַרענדיקן די טריינינג פון די רעליגיעז וואָס קומען פֿון ספּאַין מיט מינערווערטיק אָרדערס.
א ביישפיל פון די ערשטע איז געווען די קאָלעגע פון סאַנטאַ קרוז דע טלאַטעלאָלקאָאין אַדישאַן, די פאַרלאַנג פון עטלעכע פראַנסיסקאַנס צו לערנען וועגן ינדיגענאָוס ביליפס, גלויבן און אינטערעס איז קאַלמאַנייטיד אין פילע פאלן אין הומאַניסטיק ראַטעווען אונטערנעמונגען. טלאַטעלאָלקאָ איז געווען אַ פרוכטיק בריק פֿאַר דעם צוגאַנג. סאַן פֿראַנסיסקאָ על גראַנדע, סאַן פערנאַנדאָ, סאַן קאָסמע, צווישן אנדערע, זענען געווען הייזער וווּ פילע פראַנסיסקאַנס האָבן באַקומען טריינינג וואָס האָבן געענדיקט זייער שטודיום ביז זיי גלייבן אין דעם סדר.
אין די שולן, פֿאַר די נייטיווז און אין די קאַנוואַנץ, פֿאַר די אָנהייבער, אַ מאַנאַסטיק רעזשים איז געווען פּונקט מיינטיינד מיט קלאסן אין לאַטייַן, שפּאַניש, גראַמאַטיק און פילאָסאָפיע, קאַמביינד מיט קאַטעטשיסם און ליטורגי. צו שטיצן די שטודיום, די ביבליאָטעק אָדער בוקסטאָרז, ווי זיי זענען גערופן אין יענע צייט, זענען נערטשערד מיט ווערק וואָס זענען בארעכטיגט פֿאַר סטודענטן פונדאַמענטאַל ישוז און אַספּעקץ פון די קולטור לעגאַט פון די אַלטע וועלט.
די ינוואַנטאָריז רעקאָרדירן ווערק פון די גריכיש און לאַטייַן קלאַסיקס: אַריסטאָטלע, פּלוטאַרטש, ווירגיל, דזשוווענאַל, ליווי, סיינט אַוגוסטינע, פֿון די טשורטש אבות און פון די סאַקרעד שריפטן, אין אַדישאַן צו קאַטעטשיזמס, דאָקטרינעס און וואָקאַבולאַריעס.
די ביבליאָטעק, זינט זייער אָנהייב, זענען אויך נערטשערד מיט די צושטייער פון ינדיגענאָוס וויסן אין די פעלד פון פאַר-היספּאַניק מעדיצין, פאַרמאַקאַלאַדזשי, געשיכטע און ליטעראַטור. אן אנדער מקור וואָס זיי ענריטשט, איז געווען די מעקסיקאַן ימפּרעססיאָנס, אַ פּראָדוקט פון די פיוזשאַן פון די צוויי קאַלטשערז, וואָס זענען געשריבן אין ינדיגענאָוס שפּראַכן. די וואָקאַבולאַרי פון מאָלינאַ, די פּסאַלמאָדיאַ קריסטינאַ פון סאַהאַגון, און פילע מער, זענען געשריבן אין נאַהואַטל; אנדערע אין Otomí, Purépecha און Maya, געשריבן דורך די פרייז Pedro de Cante, Alonso Rangel, Luis de VilIalpando, Toribio de Benavente, Maturino Cilbert, צו נאָמען. אָנגעפֿירט פֿון דעם גרויסן לאַטאָניסט אַנטאָניאָ ווייעריאַנאָ, אַ געבוירענער אין Atccapotzalco, האָט א קערפערשאפט פון איבערזעצערס און אינפאָרמאנטן וועגן אינדיגינוס קולטור געשאפן רעליגיעזע דראמעס אין נאַהואַטל צו פארגרינגערן די רעקארדירונג. פילע קלאסישע ווערק זענען איבערגעזעצט דורך טרילינגוואַל ינדידזשאַנאַס מענטשן, גערעדט נאַהואַטל, שפּאַניש און לאַטייַן. מיט זיי, די ראַטעווען פון אלטע טראדיציעס, די פּראָווידעס פון קאָודז און די זאַמלונג פון עדות קען זיין געשטארקט.
טראָץ די פאַרשידן פארבאטן, סענסורעס און קאַנפאַסקיישאַנז פון מעקסיקאַן פּרינטערס, דיקריסט דורך די קרוין, עס זענען עטלעכע - אַזאַ ווי וואַן פּאַבלאָס - וואָס פאָרזעצן צו דרוקן ווערק פון פראַנסיסקאַנס, דאָמיניקאַנס און אַוגוסטינאַנס אין מעקסיקא סיטי און, געטרייַ צו מנהג, פֿון 16 טן יאָרהונדערט, זיי פארקויפט זיי גלייַך אין זייער וואַרשטאַט. מיר זענען זיי שולדיק אַז מען האָט פאָרגעזעצט א געוויסע פּראָדוקציע וואָס האָט בארײַכערט די ספרים געשעפטן מיט אזא סארט ארבעט.
די קאַנווענשאַנאַל לייברעריז זענען נישט פּאָטער פון דעם קראַנט פּראָבלעם פון אָנווער פון ביכער רעכט צו גנייווע און די פאַרקויף פון ביבליאָגראַפיק מאַטעריאַלס פון עטלעכע פון זייער קאַסטאַדיאַנז. ווי אַ שוץ מאָס קעגן פּרימעדאַטייטיד אָנווער, די לייברעריז אנגעהויבן צו נוצן די "פייער מארק", וואָס אנגעוויזן די אָונערשיפּ פון דעם בוך און לייכט ידענטיפיעד עס. יעדער קאַנוואַנט האָט דערמאָנט אַ אייגענע לאָגאָ וואָס איז כּמעט שטענדיק געגרינדעט מיט די אותיות פון די נאָמען פון די קאַנוואַנט, ווי די פראַנסיסקאַנס און דזשעסויץ, אָדער ניצן די סימבאָל פון דעם סדר, ווי די דאָמיניקאַנס, אַוגוסטיניאַנס און קאַרמעליטעס, צווישן אנדערע. דעם שטעמפּל איז געווען געווענדט אין דער אויבערשטער אָדער נידעריקער קאַץ פון די געדרוקט ענין, און ווייניקער אָפט אין די ווערטיקאַל שנייַדן און אפילו ין דער בוך. די סאָרט איז געווען געווענדט מיט אַ רויט-הייס אייַזן, דערפאר זיין נאָמען "פייַער".
אָבער, עס מיינט אַז די גנייווע פון ביכער אין קאַנוואַנץ געווארן אַזוי אָפט אַז די פראַנסיסקאַנס געגאנגען צו די פּאָנטיפף פּיוס V צו שטעלן אַ האַלטן צו דעם סיטואַציע מיט אַ דעקרעט. אזוי לייענען מיר אין די פּאָנטיפיקאַל דעקרעט, געגעבן אין רוים אויף 14 נאוועמבער 1568, די פאלגענדע:
ווי מיר זענען ינפאָרמד, עטלעכע גלענצנדיק מיט זייער געוויסן און קראַנק מיט גריד זענען נישט פאַרשעמט צו נעמען די ביכער פון די לייברעריז פון עטלעכע מאַנאַסטעריז און הייזער פון די סדר פון די ברידער פון סיינט פראַנסיס פֿאַר פאַרגעניגן, און האַלטן אין זייערע הענט פֿאַר זייער נוצן. אין געפאַר פון זייער נשמות און פון די ביבליאָטעקן זיך, און ניט אַ ביסל חשד פון די ברידער פון דער זעלביקער סדר; מיר, אין דעם מאָס וואָס אינטערעסירט אונדזער אַמט, וואַנינג צו שטעלן אַ בייַצייַטיק סגולע, וואַלאַנטעראַלי און אונדזער באַשלאָסן וויסן, מיר אָרדאַן דורך די איצטיקע טענאָר, יעדער און איינער פון די וועלטלעך און רעגולער טשערקליאַסטיקאַל מענטשן פון קיין שטאַט, גראַד, סדר אָדער צושטאַנד אַז זיי קען זיין, אפילו ווען זיי שיינען מיט די עפּיסקאָפּאַל כשיוועס, נישט צו גאַנווענען דורך גנייווע אָדער אין קיין וועג וואָס זיי נעמען פון די אַפאָרמענשאַנד ביבליאָטעק אָדער עטלעכע פון זיי, קיין בוך אָדער העפט, ווייַל מיר וועלן צו זיין אונטערטעניק צו אַבדאַקאַטערז צו דער זאַץ פון עקסקאָממוניקאַטיאָן, און מיר באַשליסן אַז אין דעם אַקט, קיין איינער, אַחוץ די רוימישע פּאָנטיפף, קענען באַקומען אַבסאָלוטיאָן, אַחוץ בלויז אין דער שעה פון טויט.
די דאָזיקע פּאָנטיפיקלע בריוו האָט מען געדאַרפט שטעלן אין א קענטיק אָרט אין בוקסטאָרס, כדי אלע זאָלן וויסן פון דער אַפּאָסטאָליקער סענסור און די שטראפן פון יעדן איינעם וואָס האָט צוגענומען א ווערק.
צום באַדויערן, די בייז פארבליבן טראָץ די השתדלות געמאכט צו אַנטקעגנשטעלנ עס. טראָץ די אַדווערס צושטאנדן, זייער וויכטיק לייברעריז זענען געגרינדעט וואָס בראָדלי די ציל פון שטיצן לערנען און פאָרשונג וואָס איז געווען דורכגעקאָכט אין די קאַנוואַנץ און שולן פון די רעליגיעז אָרדערס אַז עוואַנגעליזעד איבער ניו ספּאַין. די ביכערסטאָרז האָבן אַנטהאַלטן אַ ריזיק קולטור עשירות, וועמענס ינאַגריישאַן פון די דייווערס עלעמענטן וואָס זיי קאַנסטאַטוטאַד, האט זיי אַ ינוואַליאַבאַל ספּעציפיש ווערט פֿאַר לערנען די קולטור פון ניו ספּאַין.
זיי זענען געווען אמת סענטערס פון קולטור וואָס דעוועלאָפּעד פאָרשונג אַרבעט אין פילע געביטן: היסטארישע, ליטערארישע, לינגוויסטיק, עטהנהיסטאָריקאַל, וויסנשאפטלעכע, שטודיום פון לאַטייַן און ינדידזשאַנאַס שפּראַכן, ווי געזונט ווי די לערנען פון לייענען און שרייבן צו ינדיגענאָוס מענטשן.
די קאַנווענטשואַל לייברעריז זענען קאַנפאַסקייטאַד בעשאַס די דזשואַרעז רעגירונג. אָפפיסיאַללי די ביכער זענען ינקאָרפּערייטיד אין די נאַשאַנאַל ביבליאָטעק, און פילע אנדערע זענען קונה דורך ביבליאָפילעס און ביכער סעלערז אין מעקסיקא סיטי.
דערווייַל, די פונקציע פון די נאַשאַנאַל ביבליאָטעק פון אַנטהראָפּאָלאָגי און געשיכטע איז צו קאָואָרדאַנאַט די טאַסקס פון אָרגאַנייזינג די קאַנווענשאַנאַל געלט אַז די אינסטיטוט גאַרדז אין פאַרשידן INAH סענטערס פון דער רעפובליק, צו שטעלן זיי אין דינסט פון פאָרשונג.
קאָמבינינג זאַמלונגען, ינטאַגרייטינג די בוקסטאָרז פון יעדער קאַנוואַנט און, ווי ווייט מעגלעך, רייזינג זייער ינוואַנטאָרי איז אַ אַרויסרופן און, ווי איך געזאגט אין די אָנהייב, אַ פאַנטאַסטיש און אַטראַקטיוו פּאַסירונג. אין דעם זינען, די "פייער מאַרקס" זענען זייער נוציק ווייַל זיי צושטעלן אונדז די קלו צו ריבילד קאַנוואַנט ביבליאָטעק און זייער זאַמלונגען. אָן זיי, די אַרבעט קען זיין אוממעגלעך, דערפאר די וויכטיקייט. אונדזער אינטערעס צו דערגרייכן דאָס ליגט אין פאָרשונג מיט די מעגלעכקייט צו וויסן דורך אַן יידענאַפייד זאַמלונג די יידיאַלאַדזשי אָדער פילאָסאָפיקאַל, טיאַלאַדזשיקאַל און מאָראַליש קעראַנץ פון יעדער סדר און זייער השפּעה אויף זייער עוואַנגעליזינג און אַפּאָסטאָליק קאַמף.
רעסקיו, אויך מיט די לעגיטימאַציע פון יעדער אַרבעט, דורך קאַטאַלאָגז, די קולטור וואַלועס פון ניו ספּאַין, פּראַוויידינג די פאַסילאַטיז פֿאַר זייער לערנען.
נאָך זיבן יאָר פון אַרבעט אין דעם שורה, די ינטאַגריישאַן און קאַנסאַלאַדיישאַן פון די זאַמלונגען איז אַטשיווד לויט צו זייער אָנהייב אָדער קאַנווענשאַנאַל פּראַווענשאַן, זייער טעכניש פּראַסעסינג און צוגרייטונג פון קאַנסאַלטיישאַן ינסטראַמאַנץ: 18 ארויס קאַטאַלאָגז און אַ אַלגעמיין ינוואַנטאָרי פון די געלט וואָס די INAH גאַרדז, באַלד צו דערשייַנען, שטודיום פֿאַר זייער דיסעמאַניישאַן און באַראַטונג, ווי געזונט ווי אַקשאַנז אַימעד צו זייער קאַנסערוויישאַן.
די נאַשאַנאַל ביבליאָטעק פון אַנטהראָפּאָלאָגי און געשיכטע האט 12 טויזנט וואַליומז פון די פאלגענדע רעליגיעז אָרדערס: קאַפּוטשינס, אַוגוסטינאַנס, פראַנסיסקאַנס, קאַרמעליטעס און די וילעם פון אָראַטאָריאַנס פון סאַן פעליפּע נערי, פון וועלכע די Morelia סעמינאַרי, Fray Felipe de Lasco, שטייט אויס. , Francisco Uraga, קאָנסיליאַר סעמינאַר פון מעקסיקא סיטי, אַמט פון די רוח ינקוויסיטיאָן און קאָלעגע פון Santa María de Todos los Santos. די ביבליאָגראַפיק געלט פון די נאַטור וואָס די לנאַה גאַרדז זענען געפֿונען אין גואַדאַלופּע, זאַקאַטעקאַס, אין די ערשטע קאַנווענדער פון די זעלבע נאָמען, און קומען פון די פּראָפּאַגאַנדע קאָלעגע וואָס די פראַנסיסקאַנס האָבן אין די קאַנוואַנט (13,000 טיטלען). זיי קומען פון דער זעלביקער קאַנוואַנט אין יוריריאַ , Guanajuato (4500 טיטלען), און אין Cuitzeo, Michoacán, מיט בעערעך 1200 טיטלען. אין די Casa de Morelos, אין Morelia, Michoacán, מיט 2,000 טיטלען, ווי אין Querétaro, מיט 12,500 טיטלען פֿון פאַרשידענע קאַנוואַנץ אין דער געגנט. אן אנדער ריפּאַזאַטאָרי איז אין די נאַשאַנאַל מוזיי פון דער וויזערויאַליטי, וווּ די ביבליאָטעק וואָס געהערן צו די דזשעסויט און דאָמיניקאַן אָרדערס, מיט 4500 טיטלען, און אין די עקס-קאַנוואַנט סאַנטאַ מאָניקאַ אין די שטאָט פון פּועבלאַ, מיט 2,500 טיטלען.
קאָנטאַקט מיט די אייראפעישער און ניו ספּאַין, וויסנשאפטלעכע און רעליגיעז ביכער פון אַ פאַרגאַנגענהייט וואָס אידענטיפֿיצירט אונדז, ינספּירירן אונדז מיט רעספּעקט, מורא און באַגריסן בשעת פאָדערן אונדזער ופמערקזאַמקייט צו אַ היסטארישן זכּרון וואָס סטראַגאַלז צו בלייַבנ לעבן אין די פּנים פון פאַרלאָזן און וועלטלעך פאַרלאָזן אין די אַז די קאָלאָניאַל קאַטהאָליק ידעאָלאָגיע איז רעלאַגייטיד דורך אַ טרייאַמפאַנט ליבעראַליזאַם.
די נייַע שפּאַניש ביבליאָטעק, יגנאַסיאָ אָסאָריאָ, דערציילט אונדז, "זייַנען די עדות און אָפט די אגענטן פון טייַער וויסנשאפטלעכע און יידיאַלאַדזשיקאַל באַטאַלז דורך וואָס ניו היספּאַניקס ערשטער גענומען די אייראפעישע זעאונג פון דער וועלט און צווייטנס זיי דעוועלאָפּעד זייער אייגענע היסטאָריש פּרויעקט."
די וויכטיקייט און ניצל פון די קאַנווענשאַנאַל ביבליאָגראַפיק זאַמלונגען פאָדערן און פאָדערן אונדזער בעסטער מי.
